پيرامون آوازها و ملحقات دستگاه شور و دستگاه همايون :

بررسی از مرجع پيرامون طبق کپی رایت بررسی از مرجع آوازها طبق کپی رایت و بررسی از مرجع ملحقات طبق کپی رایت بررسی از مرجع بررسی از مرجع دستگاه طبق کپی رایت طبق کپی رایت شور و بررسی از مرجع بررسی از مرجع دستگاه طبق کپی رایت طبق کپی رایت بررسی از مرجع همايون طبق کپی رایت :

جناب ميرزا عبدالله بر اساس فواصل موجود دستگاه شور و با تغيير نت شاهد اين دستگاه ،‌4 آواز ابوعطا،ترك،افشاري و دشتي و با تغيير نت شاهد بررسی از مرجع همايون طبق کپی رایت آواز اصفهان را تدوين نمود .

آواز ابوعطا نت شاهد و حتي محسوس آن درجه دوم شور قرار مي گيرد كه اين درجه دوم شور حتماً داراي علامت ربع پرده است . حالت ابوعطا در بعضي مواقع از درآمد به دستگاه نوا نزديك مي شود ، نمي شود گفت ابوعطا آوازي است حزن آور اما رگه هايي از حزن هم در آن ديده مي شود . گوشه سيخي (sayakhi) و به ويژه سيخي ضربي داراي هيجاني است كه شنونده را سخت تحت تاثير قرار مي دهد . اين هيجان اميدواري را در انسان بيشتر مي كند . گوشه حجاز ابوعطا قرابتي با آواز دشتي دارد . همچنين با اين قرابت باعزال و نهفت نوا هم پديدار ميگردد. گوشه چهارباغ آن داراي پند و اندرز است همچنين اگر به صورت ضربي اجرا گردد نشاط و فرح انگيزي را در انسان نمودار مي سازد .

آواز بيات ترك  حالت ويژه اي را نمي شود در اين آواز بيان نمود تنها مي توان گفت بيات ترك ، بيات ترك است . به نظر اين جانب چنانچه آواز ترك را از بررسی از مرجع ملحقات طبق کپی رایت ماهور بدانيم درست تر مي باشد تا از ملحقات شور . چندين سال قبل اين موضوع را اينجانب براي هنرجويان سنتور خود با ذكر دليل كافي ابراز داشتم اما از بازگو كردن آن در مجامع خودداري نمودم تا اينكه استاد حاتم عسگري هم در برنامه ي آموزش خود كه از راديو فرهنگ برنامه نيستان پخش مي شود هم چنين نظريه اي را ابراز داشتند ، از اين به بعد بود كه اينجانب هم نظريه خود را در مورد آواز بيات ترك در مجامع ابراز داشتم . نت شاهد يا به عبارتي بهتر تونيك آن درجه سوم شور است . گوشه هاي مشتركي با دستگاه ماهور دارد ، از جمله : فيلي ، شكسته ، خسرواني ، همچنين از آواز بيات ترك به راحتي مي شود به گوشه ي عراق افشاري مد گردي كرد .مثنوي ترك از مثنوي هاي رايج در بين مردم عادي مي باشد .

آواز افشاري  ديگر آواز از ملحقات شور است كه جناب ميرزا عبدالله چنين فرموده اند . شاهد يا تونيك آن درجه ي چهارم شور است . ناله و فغان در اين آواز به ويژه در درآمد و جامه دران به خوبي احساس مي شود . اما به گوشه ي عراق كه مي رسد ، انقلابي ديگر در آواز پديد مي آورد . عراق هشدار است ، عراق فرياد است ، عراق نهيب است . اتفاقاٌ چنانچه گوشه عراق را با شروع گوشه نهيب كه در دستگاه نوا است اجرا نماييم تاثير و زيبايي دو چندان پيدا مي كند . رحاب ( رهاوي ) و تخت طاقديس در آن كاملاٌ به دستگاه نوا نزديك مي شود . اصلاٌ بايد گفت افشاري از ملحقات دستگاه نواست . تونيك هر دو يكي است ، درجه چهارم شور .

مثنوي آن كه به مثنوي پيچ معروف است بسار زيبا و در عين حال بسيار مشكل . اهل طريقت مثنوي مولوي را بيشتر در گوشه مثنوي افشاري مي خوانند .

آواز دشتي چهارمين آوازي را كه جناب ميرزا عبدالله از ملحقات دستگاه شور قرار دادند آواز دشتي است . به ظاهر آواز دشتي غمگين است ، تعدادي از گوشه هاي آن از جمله غم انگيز ، دشتستاني مؤيد اين نظر است اما شادترين رنگ ها و چهار مضراب ها و تصنيف ها و همچنين تصنيف هاي حماسي در اين آواز است . عدم درك صحيح ما از دشتي آن را غمگين جلوه مي دهد . گوشه كوچه باغي آن آواز باباشمل ها و قلندر ها در تهران قديم بوده كه حتي اين گوشه به صورت ضرب المثل هم درآمده . سرود وطني اي ايران تصنيف از خون جوانان وطن لاله دميده مؤيد حماسي بودن اين آواز هم هست . قدما يعني در ايران قديم رديف فقط مجموعه يك سري آواز ها كه با شعر توام بوده نبوده است بلكه چهار مضراب و اصولاٌ قطعات ضربي هم جزئي از رديف موسيقي ملي به حساب مآمده . حافظ مي فرمايد :

مغني نواي طرب ساز كن                             به قول و غزل قصه آغاز كن

كه منظور از قول قطعه ضربي به خصوص فرمي از آن كه امروز به نام چهار مضراب ناميده مي شود مي باشد . با اين نگرش شادترين قول ها ( فرم ضربي رديف ) در آواز دشتي است . در آواز دشتي چند برابر همه دستگاهها رنگهاي شاد را موسيقي دانهاي از 200 سال قبل تا امروز ساخته اند .

کلاس آواز در تهران

کلاس آموزش آواز در تهران...